آموزش مبانی و تئوری موسیقی به زبان ساده 2

در چینش نت ها روی خطوط حامل، به نت "سل" یا G  بالای خط پنجم خطوط حامل می رسیم و میبینیم دیگر خطی از پنج خط باقی نمانده است، برای ادامه دادن، خط اضافه کوچکی به بالای پنج خط می افزاییم

حال، نت بعدی را می توانیم بر روی این خط اضافه قرار دهیم، این نت را "لا" یا A می نامیم

هم اکنون می خواهیم به نت های با فرکانس پایین یا باس bass بپردازیم.

نت هایی که با کلید فا و در محدوده این کلید هستند

همانطور که میبینید، کلید فا بر روی خط چهارم قرار گرفته است

پس نتی که بر روی خط چهارم قرار گرفته است فا یا F نامیده می شود

و نت های دیگر نیز، با توجه به این نامگذاری، بر روی خطوط یا میان خطوط، قرار گرفته و هر کدام نامشان مشخص می شود

هم اکنون می خواهیم به یک نکته بسیار مهم اشاره کنیم، و آن خطوط یازده گانه ای است که ارتباط میان کلید ها و چگونگی محل قرارگیری نت ها را مشخص می کند.

همانطور که در تصویر می بینید، یازده خط موازی افقی داریم

خط وسطی یا همان خط ششم را حذف می کنیم. حال، دو پنج خط حامل داریم

کلید فا را بر روی پنج خط پایین (روی خط چهارم) و کلید سل را بر روی پنج خط بالایی (روی خط دوم) قرار می دهیم

و به جای خطی که حذف کردیم، نتی را با خط اضافه کوچک قرار می دهیم

این نت، نت "دو" یا C است

حال به نتیجه جالبی که به دست آمده نگاه کنید

محل قرارگیری و دلیل نامگذاری نت ها بر روی کلید سل و کلید فا مشخص شده است. کلید فا در بخش پایین خطوط یازده گانه و در واقع قسمت باس یا همان نت های با فرکانس کم و پایین قرار دارد، و کلید سل در بخش بالایی خطوط یازده گانه و نت های با فرکانس بالا، و نت "دو” با یک خط جداگانه میان این دو کلید قرار گرفته است. حال ترتیب کلی نت ها و ارتباط کلیدها مشخص می شود

کلید سل برای سازهای با محدوده فرکانسی بالا مانند پیکولوفلوت و دست راست پیانو، کلید فا برای سازهای با محدوده فرکانسی پایین مانند کنترباس، دست چپ پیانو و کلید دو برای سازهای با محدوده فرکانسی میانه مانند ویولا یا ویلن آلتو است. سازهایی نیز مانند تار و سه تار، سنتور، کمانچه، ویلن هستند که محدوده صدایی ترکیبی از سه کلید دارند، ولی برای راحتی خواندن نت ها معمولا از یک کلید برای نوشتن و خواندن نت ها استفاده می شود که همان کلید سل است.

تهیه شده در بخش فضای مجازی آموزشگاه موسیقی شمیم

نوشته: رضا کلانتری

نوشتن دیدگاه